پاسخ به شبهاتی پیرامون حضرات معصومین
ارسال شده توسط حسن فاطمی فرد در 93/7/1:: 9:27 عصراین پست شبهاتی است که توی فیس بوک یه نفر با گذاشتن پستی به مضمون زیر به اهل بیت عصمت و طهارت وارد کرده بود که بنده و سایر دوستان دقیقا جواب شبهات ایشان را دادیم
در زیر اول پست ایشان را می آوریم و بعد جواب های ما به این پست را
پست ایشان که معلوم شد که تفکرات شدید وهابی گری هم دارد به شرح زیر است
همانطور که در تصویر مشاهده میکنید 9 نفر از 12 امام شیعه بعلت مسمومیت به سم یا زهر به شهادت رسیدند.
باتوجه به علت مرگ امامان این سوالات برای من پیش آمد که
1- چطور کسانیکه علم غیب دارند ، قدرت شفا حتی پس از مرگ دارندو دارای معجزه و کرامات هستند نتوانستند خودشان را از اثر زهر محافظت کنند؟
2- چرا امامان پسربداد امامان پدر نرسیدند مثلا چرا حسن و حسین ،علی را شفا ندادند؟
3- چرا علی ،حسن و حسین ،فاطمه را شفا ندادند؟
4 - اگر امامان علم غیب داشتند چرا غذای زهر آلود خوردند؟ اگر به قول شما میدانستند دارند زهر میخورند پس خودکشی کرده اند.
قُلْ لا? أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لا? ضَرًّا إِلاّ? م?ا ش?اءَ اَللّ?هُ وَ لَوْ کُنْتُ أَعْلَمُ اَلْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ اَلْخَیْرِ وَ م?ا مَسَّنِیَ اَلسُّوءُ إِنْ أَنَا إِلاّ? نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ?188?
بگو: «جز آنچه خدا بخواهد، براى خودم اختیار سود و زیانى ندارم، و اگر غیب مى دانستم قطعا خیر بیشترى مى اندوختم و هرگز به من آسیبى نمى رسید. من جز بیم دهنده و بشارتگر براى گروهى که ایمان مى آورند، نیستم.» (188) اعراف
پاسخ مبسوط ما به این پست که به صورت کامنت آورده می شد
+++
مرگ و تمکین به حکم پرورگار در عروج و رحلت و کوچ به عالم عقبی امری ضروری و حتمی است و معصومین از این قاعده مستثنی نیستند همچنانکه خداوند در قرآن می فرمایند که ما از خود شما و جنس شما رسولانی را برای هدایت شما بر انگیختیم یعنی اینکه آنها هم انسان بوده و به قوائد زندگی دنیوی آراسته می باشند و حیات و ممات شامل آنها هم می شود
همچنان که در نبی مکرم اسلام و سایر انبیا نیز این حکم صدق می کرد و نبی مکرم اسلام با زهری که بدست زن یهودی به ایشان داده شد به شهادت رسیدند در حالی که ایشان هم مقام نبوت داشتند و هم مقام امامت و شان و مقام پیامبر اکرم از سایر معصومین نیز بالاتر بود و به هر معجزه و کرامتی آراسته و عامل بودند و می توانستند عمری فراتر از عمر نوح ، به اذن پروردگار داشته باشند ولی به اقتضای حکم پروردگار به عالم عقبی ، سرای باقی رحل اقامت کردند
و اما اینکه عالم به هر چیز بودند درست است و تمامی آنها به نوع شهادت خودشان هم آگاه بودند اما شهادت آنها زوری و به اجبار بود و دشمنان آنها ، حضرات معصومین را در کشته و شهید شدن یا نشدن شان مخیر نکرده بودند یعنی حق انتخاب با معصومین نبود بلکه به زور آنها را به شهادت رساندند پس معنی خودکشی در این اینجا از اساس رد و باطل می شود
+و در پاسخ به علم ائمه در مورد آگاهی به شهادت شان خصوصا در مورد شهادت حضرت امام حسین علیه السلام
در جواب صاحب پست به عنوان مثال :
فرض کن تو یک محکومی هستی و قراره چند روزه دیگه اعدامت کنند و خودت هم می دانی و به تو هم گفته اند که چند ساعت دیگه یا چند روز دیگه یا چند ماه دیگه در فلان روز و فلان ساعت اعدام خواهی شد آیا دانستن و علم تو به اعدام شدنت گریزی برای تو از مرگ خواهد بود ؟؟؟
آیا صرف اینکه تو عالم به مرگ خودت هستی می تواند تو را از چنگال دشمنانت و مرگ نجات دهد؟؟؟ مسلما که نه
فرض کن یک ماده واحده ای اومده و تو هم به صرف اینکه می دانی در کدام روز کشته خواهی شد بتوانی با استفاده از آن ماده واحده از خطر مرگ بگریزی و بتوانی بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کنی اما دشمنانت تهدید کرده اند و می دانی که با آزادی تو از مرگ ، خانواده ات را تار و مار خواهند کرد و خواهند کشت و تو با اینهمه آگاهی ، به خاطر زنده ماندن ایل و تبار و خانواده ات ، مرگ را به آزادی از چنگال مرگ ترجیح می دهی آیا حضرت سیدالشهدا به اندازه تو حق اختیار در انتخاب شهادت به جهت زنده ماندن اسلام را نداشت؟؟؟
حالا فرض کن اتفاقی به وقوع پیوسته که با کشته شدن تو و خانواده ات ، یک ملت و یا یک کشور و یا یک امت اسلامی نجات پیدا کنند و دشمن بین زندگی تو و خانواده ات و حیات مردم کشورت یکی را مخیر کرده است و تو می دانی که با مرگ تو و خانواده ات امتی نجات پیدا خواهند کرد
و تو بین مرگ خودت و خانواده ات ، نجات یک امت اسلامی را انتخاب می کنی
و اما ایاتی از قرآن کریم که دلالت بر دانستن علم غیب اولیا الهی غیر از الله متعال هم دارد
با دقت در آیات مختلف قرآن به خوبی روشن می شود که دو دسته آیه در زمینه علم غیب وجود دارد: نخست آیاتی که علم غیب را مخصوص خدا معرفی کرده و از غیر او نفی می نمایدمانند آیه 59 انعام: «و عنده مفاتح الغیب لا یعلمها إلا هو»؛ «کلیدهای غیب نزد خدا است که جز او کسی آنها را نمی داندگروه دوم آیاتی است که به روشنی نشان می دهد که اولیای الهی اجمالا از غیب آگاهی داشتند، چنان که در آیه 179 آل عمران می خوانیم: «و ما کان الله لیطلعکم علی الغیب و لکن الله یجتبی من رسله من یشاء»؛ «چنان نبود که خدا شما را از علم غیب آگاه کند ولی خداوند از میان رسولان خود هر کس را بخواهد برمی گزیند (و قسمتی از اسرار غیب را در اختیار او می گذارد).
و در معجزات حضرت مسیح می خوانیم که فرمود: «و أنبئکم بما تأکلون و ما تدخرون فی بیوتکم»؛ «من شما را از آنچه می خورید، یا در خانه های خود ذخیره می کنید خبر می دهم.» (آل عمران/ 49)
از همه اینها گذشته، روایات زیادی داریم که نشان می دهد پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) اجمالا آگاهی از غیب داشتند مثل آنچه در باره خوارج نهروان فرمود که در جنگ با آنها از گروه ما، ده نفر کشته نمی شود و از آنها ده نفر نجات نمی یابد و مطلب عینا چنین شد (هیثمی در مجمع جلد 6، صفحه 241)
و آنچه درباره مروان فرمود که او پرچم ضلالت را بعد از پیری به دوش خواهد کشید. (طبقات ابن سعد، جلد 5، صفحه 30)
و آنچه کمیل بن زیاد به حجاج گفت که امیر مؤمنان علی (ع) به من خبر داده که تو قاتل منی. (الاصابة ابن حجر، جلد 5، قسم 3 صفحه 325)
تمامی شبهات شما دقیقا جواب داده شده و بحث دیگه تموم شده است و حقانیت اهل بیت عصمت و طهارت ثابت شد و شما هم هیچ حجتی نزد پروردگار در عدم پذیرش حق که همان امامت حضرت شاه ولایت است را ندارید
و اما بازهم شما قانع نخواهند شد چون اقتدای بعضی ها به بنی امیه است و به جای اینکه به حکم پرورگار سر تعظیم فرود آورند به مبارزه با انوار الهی (معصومین ) بر خواهند خواست
